“Datuk, sangat elok kalau kita boleh bina masjid
terbuka. Tapi, masjid itu biarlah terletak di tengah-tengah bandar, tempat orang
lalu lalang”, kata saya kepada Datuk Hj. Zainal Abidin Hj. Abdul Kadir, Pengarah
Tajdid Pemikiran Islam, Perkim.
“Dulu, saya selalu mengikuti satu kolum dalam Utusan
Malaysia, bertajuk Mengapa Saya Pilih Islam. Saya dapati, rata-rata bukan Islam,
memeluk Islam disebabkan perkara-perkara ‘remeh’, dan boleh dilakukan setiap
muslim”, saya menyambung.
“Ada seorang Kristian, memeluk Islam setelah mendapati,
tidak ada perabot dalam masjid yang dilawatinya. Tidak seperti dalam gereja.
Seorang Cina di Malaysia, memeluk Islam, setelah
abangnya yang telah memeluk Islam, datang menyantuni dan menyelenggara jenazah
ibunya”, ujar saya lagi.
“Rupa-rupanya, orang Cina menjauhkan diri daripada
jenazah, sebab mereka percaya, jenazah ada ‘badi’”, saya melengkapkan cerita.
Dalam perbualan sementara menunggu solat Maghrib di
surau Kelab Darul Ehsan itu, saya terlupa menyebutkan kisah seorang jururawat
Cina.
Beliau memeluk Islam kerana tertarik dengan sikap rakan-rakan Melayunya,
yang suka berkongsi makanan ketika rehat.
“Setiap Jumaat,
saya selalu solat Jumaat di Masjid India. Ketika solat Jumaat, masjid itu
melimpah, sehingga ramai yang bersolat di atas jalan.
Kerap kali saya lihat,
pelancong-pelancong berdiri, sambil memerhati dengan penuh minat jemaah yang
sedang menunaikan solat”, tambah saya lagi kepada Datuk Zainal yang kelihatan
tekun mendengar.
Saya nyatakan kisah-kisah ini, bagi menyatakan pentingnya
penzahiran syiar-syiar Islam dilakukan.
Biarpun kita sebagai muslim, nampak ianya
‘remeh’, tetapi ia mempunyai kesan tersendiri dalam memaut minat bukan Islam
terhadap Islam.
Sebab itulah saya syorkan pembinaan sebuah masjid
terbuka di tengah-tengah Bandar. Ia bertujuan memaparkan kaedah orang-orang
Islam bersolat.
Saya percaya, berasaskan kisah-kisah keislaman yang dinyatakan,
masjid terbuka ini juga mempunyai kekuatan yang serupa dalam menumbuhkan minat
bukan Islam kepada agama suci ini.
Mesej besar!
Kisah-kisah saudara-saudara baru menemui hidayat ini,
memberikan banyak mesej bermakna kepada setiap muslim.
Ia mengirim mesej agar kita mengubah persepsi terhadap
dakwah. Konsep dakwah sangat luas, sehingga merangkumi setiap perlakuan yang
baik walau bagaimana ‘remeh’ sekalipun.
Ia satu penyataan tentang pentingnya Dakwah Bilhal
(dakwah melalui perbuatan).
Ia adalah satu penolakan yang tiada budi bicara lagi terhadap
sebarang alasan mana-mana muslim, yang mahu menjustifikasikan penangguhan
perlaksanaan dakwah kepada bukan Islam.
Sekadar untuk berkongsi makanan, atau menyantuni
jenazah bukan Islam, sesiapa pun boleh melakukan, termasuk muslim yang paling ‘lekeh’
pengetahuan agamanya.
Kisah ini juga memacak dengan kukuh akan hakikat
betapa luasnya ruang-ruang dakwah kepada bukan Islam.
Semarakkanlah semangat untuk berdakwah kepada bukan
Islam dengan menyedari akan hakikat kerapuhan dan kelonggaran akidah mereka.
Akidah yang boleh runtuh hanya disebabkan perlakuan
berkongsi makanan dengan rakan-rakan, adalah akidah yang boleh digoyahkan
bila-bila masa.
Mulai saat ini, setiap muslim berkewajipan memikirkan
tingkah laku dan perbuatan-perbuatan yang terpancar daripada akhlak Islam, yang
boleh diketengahkan di pentas dakwah!
Seeru ‘ala barakatillah…
No comments:
Post a Comment